اين هـفـتـه هم گـذشت تو امـا نـيـامدی            خــورشـيـد خـانــوادۀ زهـرا نــيـامـدی

از جــادۀ هـمـيـشـۀ چـشـم انـتـظـارهـا            ای آخـــريـن مـســافــر دنـيـا نـيـامـدی

صبحي كنار جاده تو را منـتـظر شديم            «آمـد غـروب، رفت و تو آقـا نيامدی»

از لطف بی نهـایـتـت اصلاً بعيد نيست            شــايــد كـه آمــدی گــذر ما نـيــامــدی

امروزمان كه رفت چه خاكی به سر كنيم            آقــای مـن اگــر زَد و فــردا نــيــامدی

غيبت بهانه ای است كه پاكيزه تر شويم            تـا روبــروی مـان نـشـدی تـا نـيـامـدی